Historiek

DAG NIEUW GEBOUW…

Tijdens schooljaar 2017-2018 werd de laatste aanwinst van onze school officieel in gebruik genomen. Containerklassen en paviljoenen weken voor een modernere versie: Gebouw I, “De nieuwbouw” – een gloednieuw gebouw met drie verdiepingen waar onze directie, secretariaat, leerkrachten en leerlingen hun plaatsje vonden, pal in het hart van onze nog steeds groeiende campus.

Een nieuw schoolgebouw is echter meer dan wat extra stenen muren, schoolborden en stoelen. Een schoolgebouw leeft – onze toekomstige generaties jongvolwassenen groeien er in op. Ons team geeft/gaf in het heden, het verleden en de toekomst het beste van zichzelf om de toekomst van onze leerlingen zo goed mogelijk voor te bereiden.

Het moderniseren van onze schoolterreinen geeft ruimte om ook het verleden aandacht te schenken. Ons Atheneum kent immers een rijke geschiedenis. Het ‘oude’ Atheneum, stille getuige van opgroeiende jeugd, is immers uit het straatbeeld verdwenen en blijft voor velen een herinnering, een niet onbelangrijk deel van hun leven. Sta ons toe u even terug in de tijd mee te nemen…


ECOLE MOYENNE LAIQUE  (1872-1881)

Op 1 april 1869 – en neen, niet als 1-April-grap – beslist de gemeenteraad in Ninove een “Stadsmiddelbare School” op te richten. In éénzelfde jaar kwamen in Ninove twee inrichtingen voor middelbaar onderwijs – waaronder de ECOLE MOYENNE LAIQUE in de Dreefstraat. Het was onder impuls van de radicaal-liberalen Edmond De Deyn en Ferdinand De Mont dat deze school werd opgericht. Via inschrijvingslijsten gericht aan alle liberale verenigingen en studentengenootschappen van het land, verzamelden zij het geld dat nodig was voor de aankoop van het gebouw in de Dreefstraat.

  • Het succes van de school was vrij groot: 96 inschrijvingen tijdens het eerste schooljaar 1872-1873. Onder hen: Leon Stichelmans, Désiré de Bodt, Valérie Violon…

ECOLE MOYENNE DE L’ETAT (1881) – STAATSMIDDELBARE JONGENSSCHOOL (1882)

In oktober 1881 ging ook in Ninove het officieel staatsonderwijs van start. Gedurende dit eerste schooljaar 1881-1882, beschikte de school over een voorbereidende afdeling (red. Basisschool), bestaande uit 4 klassen met 64 leerlingen en een middelbare afdeling, bestaande uit 3 klassen met 27 leerlingen.

  • Het personeel bestond uit slechts 3 regenten, 3 onderwijzers, 1 leraar muziek en 1 leraar lichamelijke opvoeding. Een hemelsbreed verschil met ons huidige korps – waar nu al meer dan honderd leerkrachten in dienst zijn!
  • Het onderwijs zag er enigszins anders uit dan vandaag: het schooljaar duurde van 1 oktober tot het einde van de maand augustus. Vrijaf was er op zon- en feestdagen en op donderdagnamiddag, De voertaal was, zoals overal in België op dat ogenblik, Frans. Moeilijk in te beelden dat de jeugd van tegenwoordig hier nog mee akkord zou gaan…

In juni 1883 werd echter één der allereerste taalwetten van kracht. Deze bepaalde dat in het officieel onderwijs Nederlands zou worden gebruikt bij het geven van volgende vakken: het Nederlands zelf, het Engels, het Duits en tenminste 2 andere vakken (geschiedenis-aardrijkskunde, natuurwetenschappen). Deze wet diende uitgevoerd te worden met ingang van het schooljaar 1886-1887.


Inmiddels woedde in gans België de beruchte schoolstrijd. De heilige sacramenten werden zelfs geweigerd aan het onderwijzend personeel van de Staatscholen en aan de ouders die er hun kinderen naar toe stuurden. Deze schooloorlog liep voor de liberalen catastrofaal af: tot de Eerste Wereldoorlog waren alle Belgische regeringen uitsluitend uit katholieken samengesteld. Het departement van Openbaar Onderwijs dat door de liberalen was opgericht, werd afgeschaft. Hoewel de voorbereidende afdeling in 1886 84 leerlingen telde voor 4 klassen werd deze afdeling door het nieuw katholiek stadsbestuur afgeschaft.

Voor de school begon een sombere periode. Men hield slechts 3 middelbare klassen over met 42 leerlingen. Regelmatig werden leerkrachten gedurende maanden niet betaald, de gebouwen werden niet onderhouden, het schepencollege gaf geen toelating om het stadspodium te plaatsen voor de prijsuitdelingen. Er werd geruzied over levering van steenkool, avondstudie kon niet doorgaan wegens geen licht,…

In 1896 heroverden de liberalen de meerderheid in de gemeenteraad in Ninove – Edmond De Deyn werd opnieuw burgemeester. Hij drong erop aan dat er terug een Voorbereidende Afdeling zou opgericht worden. Het duurde tot maart 1911 vooraleer er positief werd gereageerd. 100 leerlingen lieten zich inschrijven. Het jaar nadien werd dit aantal verdubbeld!

Door de Vijfde Organieke Wet op het Lager Onderwijs van 19 mei 1914 werd de leerduur van 12 tot 14 jaar verlengd. Een Vierde graad werd opgericht en het schoolbezoek werd verplicht. Na de bevrijding nam de schoolbevolking toe. Er kwam stilaan een gebrek aan klaslokalen en ruimte.


STAATSMIDDELBARE MEISJESSCHOOL (1921)

Sinds het einde van de 19de eeuw nam ook de belangstelling voor het onderwijs voor meisjes toe. Bij de start van het schooljaar 1921-1922 werd ook in Ninove een dergelijke instelling opgericht. In dezelfde gebouwen, waar 50 jaar vroeger de “Ecole Moyenne Laïque” van start was gegaan en waar 10 jaar later ook de “Ecole Moyenne de l’Etat” gedurende haar eerste schooljaren onderdak had gevonden, werden 86 meisjes voor het eerst in de Ninoofse geschiedenis in staat gesteld officieel lager en middelbaar onderwijs te volgen.

De ontwikkeling van de RijksMiddelbareMeisjesSchool (RMMS) liep zowat parallel met die van de RijksMiddelbareJongensSchool (RMJS).


  • De vrij smalle Dreefstraat kreeg zelfs in deze tijd te kampen met verkeersmoeilijkheden. In 1925 werd er “een paal met aanwijzer” geplaatst met de tekst : “School! Let op de Kinderen. Ecole! Attention aux enfants”. Verkeersellende in de Dreefstraat, een fenomeen van alle tijden, zo blijkt…

Onder impuls van nieuwe directeur Constant Van Houdt werd in de jongensschool in 1931 begonnen aan verbouwingen in de Dreefstraat. Ook het meubilair en het didactisch materiaal werden vernieuwd. Naast de verdere uitbouw van de klasbibliotheken werd een (voor die tijd) modern laboratorium ingericht en een projectiezaal geïnstalleerd. Onder de directie van de Heer Van Houdt telde de school 394 leerlingen. Het personeel bestond uit 7 regenten, 8 onderwijzers, 2 bijzondere leermeesters en 1 studiemeester.


KONINKLIJK ATHENEUM NINOVE (1959)

Na de bevrijding namen de beide scholen een nieuwe start. Er volgde een geleidelijke uitbouw van de Rijksmiddelbarescholen met Voorbereidende Afdeling tot Rijksmiddenschool (1971) en Koninklijk Atheneum. Ook de Rijksbasisschool Centrum werd autonoom en samengevoegd in 1979 – nu Basisschool DE KAMELEON (2005).

De oprichting van al die nieuwe studierichtingen en de groei van het aantal leerlingen maakten de uitbreiding van het personeel en het gebouwencomplex noodzakelijk met in 1978 de inhuldiging van een tweede vleugel nieuwe gebouwen.

Uiteraard diende een tijd van vernieuwing zich aan. Een groot deel van de klaslokalen in de Dreefstraat was niet meer veilig en er mocht geen les meer gegeven worden. De labo’s in het oude gebouw werden vernieuwd, de oude turnzaal kreeg een opknapbeurt, het podium werd afgebroken. Met de oprichting van onze afdeling KSO (2007-2008) onder directeur Hugo Van de Maele werden de nog bruikbare lokalen in de Dreefstraat omgebouwd tot “kunsteiland”.

Het leerlingenaantal bleef toenemen en de infrastructuur bleek meer en meer ontoereikend. Restauratie van het oude schoolgebouw werd overwogen, maar bleek onbetaalbaar. Uiteindelijk werden de plannen voor een nieuwbouw goedgekeurd. In september 2012 werd het oude monument van het Koninklijk Atheneum Ninove aan de Dreefstraat tegen de grond geslagen.

Ondertussen verrees op dezelfde plaats een moderne Basisschool de Kameleon, aangepast aan de noden van het hedendaags onderwijs. Tegelijkertijd werd aan de Astridlaan begonnen met de nieuwbouw voor de Middenschool Ninove.


  • DAG OUD GEBOUW… 

In dit oude gebouw waren geen beamers, geen computers of smartboards. Lesgeven gebeurde in hoge lokalen met bedenkelijke akoestiek, met bord en krijt. De turnzaal was versleten, de sanitaire voorzieningen waren ondermaats, de brandveiligheid liet te wensen over. Daar zou men toch geen traan om laten? Toch werd het ‘oude’ Atheneum enigzins gered.

In Dag Oud Gebouw – Koninklijk Atheneum Ninove vereeuwigde Tomas Gheys, oud-leerling en kleinzoon van oud-directeur Maurice Gheys, de laatste uitzichten van dit ‘lokale monument’. Het leven in het oude gebouw is definitief voorbij. Toch is de tristesse van de foto’s ook een vorm van schoonheid. De schoonheid van verlaten gebouwen, de schoonheid van verval, vaag als herinneringen, scherp als herinneringen.

kaninove 0056 1 of 1 kopieren 08073 dag oud gebouw omslag def 1

GO! ATHENEUM NINOVE

In navolging van de naamsverandering van het Rijksonderwijs naar het GO! Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap, doopte onze school zich in 2016 om tot het GO! ATHENEUM NINOVE, de naam die ze tot op de dag van vandaag draagt.

Zo verstevigde het GO! Onderwijs zich verder met de Basisschool, de Middenschool en het Atheneum verenigd op één moderne campus die zich uitstrekt van de Dreefstraat tot de Astridlaan. Het verhaal van ons GO! Atheneum Ninove is een verhaal van groei.

En hoewel doorheen de tijden de toegangspoort van onze campus wel veranderde – soms groen, soms wit, soms grijs,… – blijft het engagement dat deze school wil uitdragen, het onvermoeid verderbouwen aan een solide toekomst voor de komende generaties, onveranderd.

Informatie verkregen via Denise De Meyer – Oud-leerlinge én ere-lerares (Frans-geschiedenis-Latijn) Middenschool en Atheneum Ninove. Bron :” Schets van een historische evolutie” uit “Honderd jaar Rijksonderwijs in Ninove”